Ryszard Wiktor Schramm urodził się 8 czerwca 1920 w Poznaniu. Był synem profesora Wiktora Schramma i Natalii z domu Kurnatowskiej. Był taternikiem i podróżnikiem. W 1936 roku zapisał się do Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, a w 1939 odbył kurs w Szkole Taternictwa Klubu Wysokogórskiego. W 1947 roku ukończył studia chemiczne, a w 1951 biologiczne. Opublikował około dziewięćdziesięciu publikacji naukowych z dziedziny biochemii i fizjologii roślin. W latach 1965–1969 był dziekanem Wydziału Biologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, autorem licznych prac naukowych, profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Poznańskiego.

W Tatrach wspinał się od 1947 roku, wytyczając tam 21 nowych dróg. W 1949 roku jako pierwszy dokonał zimowego wejścia na Mięguszowiecką Przełęcz Wyżnią. W 1955 roku był w zespole, który przeszedł główną grań Tatr. Brał udział w sześciu wyprawach polarnych na Spitsbergen (ostatnia z nich miała miejsce w 1992 roku), a także w wielu wysokogórskich wyprawach eksploracyjnych: Hindukusz, Atlas Wysoki, Ruwenzori i Darwaz Afgański. W 1979 roku został zaproszony do The Explorers Club. W 2003 roku otrzymał nagrodę Super Kolosa "za wybitne osiągnięcia w górach wysokich i na Spitsbergenie".

Był znaczącą postacią w taternictwie, członkiem honorowym Polskiego Związku Alpinizmu. Był założycielem i pierwszym przewodniczącym Koła Poznańskiego Klubu Wysokogórskiego. W 1981 roku czynnie poparł działania poznańskiej grupy inicjatywnej, reaktywującej Towarzystwo Tatrzańskie. Został pierwszym członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego po reaktywowaniu (1989 rok).

Zmarł 8 grudnia 2007 roku w Poznaniu w wieku 87 lat. Spoczął na cmentarzu junikowskim w Poznaniu.

Lech Rugała